Stinky tofu, flubberige tofupudding en een leuk vooruitzicht!

Met Shawn bij Hans op de bank

Tainan is best een leuke stad. We lopen door de stortbuien heen naar de oude stad en 's avonds gaan we met Hans, onze sportieve CS-host, en zijn US-collega George eten in de universiteitswijk. Er staan onder andere dagverse oesters en dumplings op het menu.

Fietsen in Tainan

Hans heeft twee racefietsen die we mogen lenen. Supergaaf, dus de volgende dag rijden we een flink eind langs de kust omhoog en via het oude centrum van Tainan weer terug. 's Avonds ontmoeten we Shawn, een jonge Singaporees die ook bij Hans verblijft. Hij heeft iets lekkers meegenomen om te snacken: de Taiwanese delicatesse genaamd stinky tofu. Getverderrie, wat is dat vies! En ja, het stinkt ook.

Lunchen tijdens stortbui

Shawn vindt alles spannend, want hij is voor het eerst en alleen op reis. Hij zit dan ook met open mond naar de verhalen van Hans en ons te luisteren, wat erg grappig is.
De volgende dag fietsen we het heuvelachtige binnenland in. Het is hier ontzettend groen en er groeien bananen, mango's en ananassen naast de rijstvelden. Angélique is bekaf van het bergop fietsen in deze hitte. Vermoeiend! We timen de lunch perfect en zitten droog op een terrasje te eten, terwijl er een stortbui passeert.

Oud huisje bij zoutmeren Tainan

Helaas blijft het regenen, dus we springen bij thuiskomst snel onder de douche en 's avonds nemen we de bus naar het centrum om sushi te eten en wat rond te wandelen; zoals overal in Taiwan is het 's avonds druk en gezellig op straat.

Oud vs modern in Taipei

De volgende dag springen we -na een lekkere hotpot lunch met Hans- in de bus naar Taipei, waar we 's avonds weer met onze vriend Shao gaan eten. We blijven de laatste paar nachten in zijn appartement slapen en bezoeken overdag nog een paar wijken en markten die we nog niet gezien hadden.

We hebben warempel prachtig weer en het zonnetje schijnt!
Op onze laatste avond neemt Chao ons mee naar een populair restaurantje. Als we daarna op zoek gaan naar een kroeg (dat dachten wij tenminste), komen we uit bij een tofu-pudding restaurantje. Hier zit het stampvol met jongeren, die aan het eind van hun avondje uit nog even iets 'lekkers' eten.

Flubberige tofupudding eten
met Shao

We vinden het er niet al te smakelijk uit zien (less: zeer onsmakelijk), maar delen toch maar een beker uit beleefdheid, omdat Shao beweert dat het een typisch Taiwanese bezigheid is. Er drijven allemaal vreemde, kleurrijke, flubberige dingen in en het is ontzettend zoet.

Wenstegels bij
Confusius tempel

Daarna lopen we nog naar Shao's geheime Taipei-juweeltje in het Peace Park; een mooi monument voor een eervolle weduwe die nooit een nieuwe partner heeft genoten. We vinden de gedachte erachter een beetje omstreden, maar bedanken Shao vriendelijk voor zijn persoonlijk samengestelde avondprogramma.
Terug thuis ligt iedereen op bed en Angélique brengt stilletjes een nachtelijk bezoek aan het toilet om alle flubber er weer uit te gooien. Niet goed!

Straatbeeld Taipei

De volgende dag pakken we onze bescheiden backpack in, nemen we afscheid van Shao en maken we onze laatste metro rit en busrit door zonnig Taipei.

Onze reis zit erop. Na een jaar en dik zeven maanden hebben we geen nieuwe reisbestemming meer in het vooruitzicht. We hebben even genoeg gezien van de wereld en kijken er naar uit om terug naar huis te gaan.

We stappen in het vliegtuig naar Shanghai (waar zieke Angélique nèt voor het opstijgen nog even een vers zakje **** aan de steward overhandigd, uit angst voor ontploffing van het zakje door de luchtdruk tijdens het opstijgen...). Hier hebben we na een paar uur onze aansluiting naar... Frankfurt International. 

>> Foto's Taiwan <<