See, Bye, Fly!



Nijlpaardenbekkie

We vinden het tijd om wild te gaan spotten, dus op vrijdagmiddag rijden we met Mabwa´s busje naar Lake Naivasha. Good old times, we voelen ons meteen helemaal thuis in het busje! Bij een politie controle onderweg checkt een agent de licentie van de bus die op de voorruit is geplakt (en prima in orde is). Als Joep de agent wil groeten, moet de deur open, omdat het draaihendeltje van het raam stuk is. De agent reageert hierop met een stalen gezicht: `As soon as you get home you must fix this. Or you will be arrested!´.Sommige mensen nemen hun beroep echt iets te serieus.

In Naivasha zetten we ons tentje op aan het meer en de volgende dag verkennen we per mountain bike het Hells Gate National Park. We fietsen langs zebra´s, giraffen, hartebeesten, impala´s en pumba´s. Erg tof om ze op de fiets te spotten (en ze soms te laten schrikken als we keihard bergaf racen). Na een wandeling in een kloof met warmwaterbronnen, fietsen we weer richting uitgang, wanneer een kudde buffels besluit om de weg over te rennen...! Joep crosst snel vooruit om te gaan kijken, maar Angélique gaat wat langzamer (slechte conditie!) en durft niet verder omdat de kudde spierbundels pal langs de zandpad stopt om te wachten, op zo´n 30 meter afstand. Als ze eindelijk overrennen is het een enorm indrukwekkend gezicht met al het opwaaiende stof en kabaal. En Angélique plast bijna in de broek!




Flamingo's

Op zondag maken we een boottochtje op Small Lake; hier ziet het roze van de duizenden, kraaiende flamingo´s en er liggen een paar grote nijlpaardenhoofden in het water. Een erg grappig gezicht. Na een geslaagd weekend vinden we de weg weer terug naar Nairobi en eten ´s avonds met Liz en Mabwa.
De volgende dag geeft Angélique haar laatste les op de school en rondt de cursus af met een eindopdracht, waar de studenten een aantal weken de tijd voor krijgen. Zoveel druk zijn ze niet gewend, dus met grote ogen van schrik kijken ze op. Maar ze vinden het wel een uitdaging. Na een korte evaluatie van de afgelopen week trakteren we ze op een lunch; dit bevalt beter. Tot Angélique´s verrassing tovert Mabwa vervolgens ook nog een verse bananencake tevoorschijn.

Groepskiek met de klas

Heel lekker! Na een uitgebreide fotoshoot waarbij iedereen met ons op de foto wil, nemen we afscheid van de groep, wensen we ze veel succes en rijden we naar Wildebeest Camp om onze gratis overnachting te incasseren. En die is niet mis; we krijgen een luxe tent met alles erop en eraan, incl. eigen badkamer. Na een relaxdagje, brengt Mabwa ons de volgende dag naar de luchthaven en nemen we afscheid.

Onze volgende bestemming is India, maar eerst zetten we voet op eigen grond en maken we een tussenstop van vijf uurtjes in... Amsterdam! Hier worden we warm verwelkomt door onze families die speciaal voor ons naar Schiphol zijn gereden en houden we een picknick met boterhammen met kaas, dropjes, stroopwafels en koffie! Het is erg leuk om iedereen weer even te zien na 20 weken. En een beetje gek om daarna weer in het vliegtuig te stappen om acht uur later aan te komen in Delhi, India!



In het park bijkomen van de drukte

In deze compleet andere wereld laten we ons direct naar het hotel rijden en kruipen in bed. De volgende dag beginnen we met een Indisch ontbijtje. Heftig! Rijst met superpittige prut, smerige koffie,... Dit is echt even wennen. Daarna pakken we onze spullen en nemen de metro. Hier worden we gefouilleerd en voor dames vindt dit in een afgesloten pashokje plaats; de fouillerende dame lijkt te flirten met haar poeslieve ´How are you?´, rare gelach en gezichtsexpressie. Weird!

Bij Connaught Place stappen we uit en worden meteen door allemaal mensen ongevraagd naar uiteenlopende richtingen gewezen. Ook vragen ze allemaal waar we vandaan komen en waar we heen willen en willen ze ons nep-toeristenbureaus inlokken. Aargh, laat ons met rust! We besluiten een riksja te nemen die ons naar een guesthouse brengt. 

Delhi Tourist Office...?

De beste man zegt te weten waar het is, maar vraagt onderweg aan wel tien mensen de weg en rijdt rondjes. Uiteindelijk zet hij ons op de goede plek af en kunnen we de stad gaan verkennen.

We komen uit bij een parkje waar we even gaan zitten om mensen te kijken. Maar het lijkt alsof de mensen meer naar ons kijken? Als een man met ons komt buurten –heel ongedwongen-, volgen we zijn advies op om bij het Toerisme bureau langs te gaan. Blijkbaar moet je de trein 10 dagen van te voren boeken en we hebben geen zin om veel tijd in Delhi door te brengen. Informeren kan nooit kwaad (al is vooral Angélique argwanend en verdacht op nep-toeristenbureaus...). 

Humayun´s Tomb, Delhi

Even later lopen we het achteraf kantoortje binnen en krijgen we een klapper met positieve handgeschreven reviews onder de neus geschoven. En nog even later hebben we een vlucht geboekt naar Kashmir en worden we door een privé-chauffeur nog even naar een paar toeristische hoogteputen van Delhi gereden (Humayun´s Tomb, dit graf van keizer Humayun ziet eruit als een roze Taj Mahal, en India Gate waar het stikt van de locals die hier een onsterfelijke soldaat vereren). Daarna laten we ons bij een restaurantje afzetten, waar we ons laten verrassen door een ondefinieërbare, maar wel lekkere Indische maaltijd.

Goed. Dus... morgen vliegen we naar Kashmir!

Foto's Kenya   Foto's India