In de Himalaya onze eerste 5000er bedwongen!



Ieder plekje van de bus wordt benut

We zijn klaar om aan onze trektocht te beginnen! Om 6u45 springen we in de taxi, want om 7u00 vertrekt onze bus. Tijdens de rit komen we er achter dat Nepal een kwartier tijdsverschil heeft met India. En dat we dus al te laat zijn voor onze bus! Als we om 7u10 bij het busstation arriveren, springt Angélique snel uit de taxi om te vragen of de bus er nog is. Met strenge toon wordt medegedeeld dat we te laat zijn... maar de bus is er nog! De rit is ongelofelijk mooi (en eng); regelmatig is er geen asfalt en de bergwegen zijn erg smal en bochtig. Onze reistabletjes doen hun werk gelukkig goed (maar liefst vier mensen moeten overgeven in de bus). Behalve in het gangpad, zitten er ook op het dak mensen (en kippen); we zien hun voeten gezellig voor het raam bungelen. In Syabrubesi vinden we een klein guesthouse en hier ontmoeten we Naama, een Israelische die alleen door Nepal aan het reizen is.

Na een gezellige avond, beginnen we de volgende ochtend aan onze trekking. 

Uitzicht bij Syabru Besi

We volgen een rivier, die door een dichtbegroeid bergbos vloeit. Hier en daar zien we aapjes door de bomen slingeren. Na een pittige eerste wandeldag komen we ´s middags aan in Rimche (2400m). 

De yaks aan het werk op het land

Ons guesthouse heeft zelfs een warme Solar-douche waar we dankbaar gebruik van maken na deze warme dag. ´s Avonds buurten we met de andere gasten, waaronder een groep van zeven Nederlandse mannen die de tocht naar boven al hebben gemaakt. De volgende dag gaat de wandeling door bossen met loslopende yaks en in de verte kijken we uit op prachtige, besneeuwde pieken. Onderweg zien we veel dragers lopen die op hun slippertjes enorme ladingen hout en voedsel naar boven slepen. Ook de ezeltjes zijn goed beladen. Daar zijn onze backpacks niets bij.



In de keuken van het guesthouse

In de namiddag vinden we bij Langtang (3300m) een eenvoudig guesthouse, waar we wellicht iets te snel ´ja´ hebben gezegd tegen de vriendelijke eigenaar. Onze kamer had bijvoorbeeld geen deur, maar een gordijn. En op de vraag: ´Where´s the toilet?´ kwam het antwoord ´Everywhere is toilet!´. Hmmm... Ter demonstratie zien we even later het jongste zoontje vanuit de deuropening naar buiten plassen. Maar het arme boerengezin is zo vriendelijk, dat we het toch goed naar onze zin hebben. Tegen de avond begint het nog flink te onweren en we krijgen een mooie lichtshow in het huisje dat van alle kanten van ramen is voorzien.


Een drager met een loodzware balk

´s Morgens kruipen de twee zoontjes van het boerengezin net zo vettig als ze in bed zijn gestopt (met vieze snoet en kleren en al!) weer uit bed. Een erg grappig gezicht. Na een stevig ontbijt met Tibetaans brood en omelet vertrekken we naar Kyanjin Gompa (3800m). Al snel laten we de bossen achter ons en lopen we de sneeuwpieken tegemoet. Na de nodige stops bij Nepalese tea houses, komen we tegen lunchtijd aan in Kyanjin Gompa en kiezen voor het Lovely Guesthouse.


Het viewpoint bij Kyanjin Gompa

De eigenaar is een goede gids en adviseert ons vriendelijk en overtuigend dat ons plan om over de Ganjala pas (5200m) te trekken niet mogelijk is. Er ligt nog te veel sneeuw en er is lawine gevaar. We maken een plan B en besluiten om de Tsergo Ri (4984m) via de oostkant te beklimmen, en de dag erna de Yala peak (5500m) te doen. Dan kunnen we toch twee nachten kamperen, zodat we de tent en het eten niet voor niets hebben meegesleept. Omdat het nog vroeg is, klimmen we nog naar het uitzichtspunt (4700m) om beter te acclimatiseren. Het uitzicht daar is geweldig; vanonder de Tibetaanse gebedsvlaggen kijken we uit over drie gletsjers en bergen van dik 7000 meter!


Ingesneeuwd wakker worden!

We vertrekken de volgende dag rond de middag voor een flinke klim, maar worden al snel door een supergrote steenman op het verkeerde spoor gebracht. Zo lopen we opeens over een berghelling tussen de plantjes. We weten vrijwel zeker dat het pad boven ons zit, maar we zien het niet. Wanneer het dan ook nog dicht trekt en de eerste sneeuwvlokken naar beneden dwarrelen, zoeken we een klein plateautje. De tent staat zo en ons kampje op 4400 meter is klaar voor de nacht. Na het eten begint het te onweren en ondertussen valt er een flink pak sneeuw. Na een koude nacht, maken we ´s morgens een lekker, warm ontbijtje met het brandertje dat we mogen lenen van het Lovely guesthouse. 

Het uitzicht maakt ons erg nietig

Tijdens het opruimen daarna slaat het noodlot toe... Het gasflesje rolt van de berg af: stuiter, stuiter... en zeker 100m lager komt het tot stilstand. Damn. Joep heeft het flesje weer gerepatrieërd; een goeie warming-up zullen we maar zeggen. Na wat zoeken vinden we het juiste pad weer (lag zoals verwacht boven ons). Door de sneeuw is het pad echter niet eenvoudig te volgen en de talloze steenmannen lijken willekeurig neergezet te zijn. Nadat we een alternatief pad vinden, besluiten we vandaag al de Yala peak te proberen en morgen terug te gaan. 
De Tsergo Ri is toch een stuk lager en minder uitdagend, omdat het meer een wandelberg is. 

Op de top van Yala peak, of zoiets

We zoeken onze weg omhoog via een oude gletsjer murene en na een heftige klautersessie staan we op de top van onze eerste 5000er! Yes! De hoogtemeter geeft 5050m aan, waaruit blijkt dat het dus niet de Yala peak is, die moet iets meer links van ons liggen. Maar we vinden het wel goed. Het uitzicht is fenomenaal; we kunnen zelfs de Gosainthān (8013m) zien liggen in Tibet. Na een kwartier op de top beginnen we aan de afdaling. Onderweg wordt Angélique een beetje misselijk (waarschijnlijk een beetje hoogteziek van de snelle klim naar de top) en even later spuwt ze de energieboost-Snicker uit; dat lucht gelukkig op. Tegen de avond maken we ons kampje op in een oude yakhut (4300m) en we eten spaghetti met sardientjes in tomatensaus en drinken warme melk.

´s Morgens opwarmen in de zon

De volgende ochtend moeten we eerst even opwarmen in de zon en dan vervolgen we onze weg naar Kianjin Gompa. Na een kop koffie bij het guesthouse, lopen we helemaal terug naar Rimche. Dit bleek een beetje te opportunistisch en ´s avonds hebben we dan ook stijve spieren en blaren. Het is weer een gezellige boel in het guesthouse en we ontmoeten een Canadees die in München woont. Na wat gepraat, besluiten we om na onze reis in München te gaan wonen. Dicht bij de bergen, dicht bij Italië en toch ook dicht bij huis. 

Onderweg naar Briddim

Na een goede nachtrust zetten we onze tocht voort met de Tamang Heritage Trail. Dit stuk van Nepal is pas drie jaar opengesteld voor toerisme, omdat het aan Tibet grenst en vele Tibetaanse vluchtelingen herbergt.We komen op dit traject –waar de Rhodendendrons allemaal volop in bloei staan- vrijwel niemand tegen, alleen in de kleine dorpjes ontmoeten we locals. Erg authentiek allemaal.

In de keuken van het guesthouse

We vinden een Tibetaans guesthouse in het bergdorpje Briddim. In een veldje zien we die middag een groep mensen bij een grote brandstapel; er vindt een crematie ceremonie plaats. Er zijn in korte tijd een paar mensen aan TBC overleden. Het nadeel van de bergdorpen is, dat ze erg afgelegen liggen en dus bijna geen toegang hebben tot artsen... Tijdens het avondeten worden we getrakteerd op een potje geesten verjagen door de dorpsgoeroe! Nadat we buiten veel kabaal en geschreeuw horen, komt hij het guesthouse binnengerend met een verwilderde blik. Hij lijkt wel in trance. Vervolgens gooit hij binnen wat stenen in het rond. Het ritueel heeft te maken met de crematie en het wegjagen van de kwade geesten. Kortom: een spannend einde van de avond.

Schattige kindjes in Timure

De volgende dag lopen we naar het dorpje Timure, dat vlak bij de Tibetaanse grens ligt. Helaas moeten we het laatste stuk langs een lelijke weg lopen die wordt aangelegd door de Chinezen. In Timure aangekomen, besluiten we om terug te lopen naar Syabru Besi. We vinden dat we wel even genoeg hebben gelopen en onze voeten beginnen tegen te sputteren. Daar aangekomen regelen we een jeep terug naar Kathmandu voor de volgende dag, die we delen met een Israelisch stelletje. In ons hotel hebben we een leuke avond met een stel uit Baskenland (nee, niet Spanje J). De volgende dag rijden we in een mooie Toyota Landcruiser terug naar Kathmandu en we verbazen ons erover dat we deze ontzettend slechte weg al eens met een bus hebben afgelegd. Onderweg zijn we in een dorpje nog getuige van een slang die bruut met stenen en stokken gedood wordt door bange dorpelingen die in het rond springen. Ok, zo gaat dat hier dus. Rond de middag zijn we weer terug in Kathmandu en kijken we moe, maar voldaan terug op een prachtige trekking!

Foto´s van Nepal