Hiken in Bungle Bungles en chillen in de hot springs
Conglomerate in Palm Gorge
Nadat we er aan het ontbijt achter komen dat de harde schijf van de laptop het heeft begeven (grrr), gaan we op weg naar het Purnululu National Park (beter bekend als Bungle Bungles); een rit met prachtige uitzichten op de heuvels om ons heen en een paar river crossings. Hier zien we ruige conglomeraat rotsen in de kloof van Palms Gorge en veel Livistona palmbomen bij Ichidna Chasm. Erg mooi. De volgende morgen pakken we onze backpacks en beginnen aan een tweedaagse hike in de Piccaninni Gorge. Hier lopen we tussen de bijenkorven waar Bungle Bungles zo bekend om staat. Deze domes met zwart/oranje banden zijn 360 miljoen jaar oud! Boven ons doet de zon goed haar best met 40 graden, dus we zweten er peentjes bij. Hoewel we de enige gekken zijn die het park te voet verkennen, vliegen er wel regelmatig helicopters met toeristen over. Mietjes...
Echidna Chasm
Tegen de avond vinden we een mooi plekje in de schaduw en we slapen in de binnentent met uitzicht op de sterrenhemel (en de muggen kunnen ons zo lekker niet prikken, gnagna). Om 6 uur worden we weer door het zonnetje gewekt en verkennen we de zogenaamde 'five fingers' waar de gorge op uitkomt. Hier lopen niet veel mensen, dus we moeten vooral zelf een weg banen door de spinifex. En $#%^&^ grutjes, wat doet dat pijn aan je benen! De krassen bijten nog uren later heftig na. Op de terugweg missen we Black Rock Pool; de enige plek om water bij de pompen.
Bungle Bungles
Dus een klein beetje uitgedroogd komen we een paar uur later bij de auto aan, waar we meteen elk een anderhalve liter fles water opkloeken. Van andere wandelaars krijgen we zelfs koekjes en mandarijntjes; we zullen er wel erg afgepeigerd uitgezien hebben. Na een douche op de campsite gaan we weer fris en fruitig op weg naar Kunnunurra. Hier hebben we na een dikke week eindelijk weer telefoon ontvangst. Het eerste bericht dat we krijgen is echter minder leuk; de oma van Joep is 's nachts overleden. Dat is niet leuk als je aan de andere kant van de wereld zit. Gelukkig is er Skype, dus kunnen we wel meteen met het thuisfront bellen.
Aboriginals bij het Roadhouse
In Kunnunurra drinken we 's avonds een biertje met een paar bekenden van Angelique (van de cruise) die toevallig ook in Kunnunurra zijn; leuk om iedereen weer even te zien. Maar 27 AD voor drie pils? Auch! Met een lichte kater bakken we de volgende morgen weer uit de tent en besluiten om aan de Ord rivier te gaan vissen. Helaas is het niet erg succesvol en er zijn ook geen krokodillen die even komen kijken om het spannend te maken, dus we rijden naar swim beach om af te koelen. Hier zitten geen crocs, nee.
Kukaburra!
Tijd om Katherine aan te doen. Hier lopen opvallend veel aboriginals op straat. Nadat we onze boodschappen hebben gedaan, komen we Tom en Bindy weer tegen. Ze hebben problemen met hun auto en willen zo snel mogelijk naar Darwin om het te laten maken. Rot voor ze. Wij maken een lunchstop bij de Hot Spring (32 graden; erg lekker!) en tuffen daarna door naar Katherine Gorge National Park om een wandeling te maken tussen de wallabies. Ze zijn erg tam hier en het is Angelique gelukt om er een te aaien. Jippie! Best stug haar hebben ze.Joep deed ook een poging, maar werd toen ondergespuwd. Dachten we. Of was het vogelpoep?
Een dip in de Hot Spring
We houden Katherine weer voor gezien (maar niet na nog een dip in de Hot Spring) en rijden door naar Mataranka. Hier gaan we 's morgens eerst naar de Baramundi Feeding Show. Ze voeren de grote vissen en die springen uit het water om naar het eten te happen. Best geinig om te zien. Maar wij geven de voorkeur aan Bitter Springs; de tropische, thermische pool van Mataranka (34 graden!).We zetten de snorkel op en laten ons in het superheldere water met de stroming meeglijden. Helemaal ontspannen rijden we daarna door naar Daly Waters, waar we de afslag naar de Golf van Carpentaria nemen; de ondiepe zee tussen Australie en Papua New Guinea. Hier loopt de Savannah Way langs de kust; een lange, ongeasfalteerde kustweg richting Cairns. Op naar Queensland!
Ow ja, de Bitter Springs is zeker mijn favoriet! Hebben jullie er ook de nodige schildpadden in zien zwemmen? Volgens een lokaal heeft het water van de hot spring "helende" werking en hij genoot daarom dan ook elke ochtend en avond een verfrissende duik in het water... :s
2 opmerkingen:
Hoi Joep en Angelique,
super om weer wat van jullie te horen! Als ik jullie verhalen lees krijg ik echter weer mega heimwee naar Australie.
Ik geloof dat jullie inmiddels weer verder zijn, maar die verhalen ga ik nu snel lezen!
Geniet ervan!
Ow ja, de Bitter Springs is zeker mijn favoriet! Hebben jullie er ook de nodige schildpadden in zien zwemmen? Volgens een lokaal heeft het water van de hot spring "helende" werking en hij genoot daarom dan ook elke ochtend en avond een verfrissende duik in het water... :s
Een reactie posten