Lesgeven op wielen en denying services



Raften op de Nijl

Na ons bezoek aan de Ssese Islands stappen we in de matatu om in Jinja aan een raftavontuur te beginnen. Nadat we vanuit een hangmat met uitzicht op de Nijl (die ontspringt hier uit het Victoriameer) het thuisfront via Skype van een prachtige zonsondergang hebben laten meegenieten, maken we onze borst de volgende dag letterlijk nat om ons vrijwillig met een rubberbootje van gevaarlijk uitziende watervallen te laten storten. Raften is niet voor mietjes!! Na een paar leuke voorproefjes, zouden de 5e graads versnellingen bij (it´s all in the name) ´Badplace´ ons moeten laten ´flippen´, maar pro´s als we zijn, gaan we hier drie keer doorheen zonder om te kiepen. Gelukkig gaan we daarna bij de ´Nile Special´ met wat extra hulp toch nog allemaal kopje onder! Na dit waterratten avontuur worden we ter afsluiting op een Nile Special getrakteerd (lokaal gebrouwen biertje) en daarna springen we bij de camping ook nog even in het zwembad. Nice!



Aan de Dew

De volgende dag gaan we Jinja verkennen. Nadat we in de stad een super servicegericht hotelletje hebben gevonden waar ze speciaal voor ons een kamer met een stapelbed leegruimen om er een tweepersoonsbed in te plaatsen –een indrukwekkende metamorfose!-, brengt de eigenaresse ons ook nog met haar auto naar het busstation, zodat we hier een busticket naar Nairobi kunnen kopen. Fijne mensen, die Ugandezen. Het is snikheet, dus we slenteren rustig rond, kopen souvenirtjes en drinken Mountain Dew op het terras.
De volgende dag zien we Uganda aan ons voorbij gaan vanuit de bus. Prachtige heuvels, theevelden, zebra´s en veel matatu´s en vrachtauto´s die gevaarlijk dichtbij komen af en toe! Achter ons zit een Colombiaanse missionaris; een brave kerel die aan de grens wat problemen heeft, omdat zijn papieren niet helemaal in orde zijn. En je zult dan nog Colombiaan zijn ook. Uiteindelijk mag hij toch door (hogere krachten?). Terug in Nairobi brengt een taxi ons in de verstikkende spits terug naar Mabwa´s huis, waar we moe maar voldaan nagenieten van een mooi, maar eigenlijk te kort, bezoek aan Uganda.


De studenten maken opdrachten

Armen uit de mouwen; Angélique is klaar voor een weekje lesgeven op de Multimedia Academy! De volgende morgen rijden we als ware Nairobi forenzen met de matatu naar de school, waar de leerlingen een oplegger van een vrachtauto hebben ingericht als leslokaaltje. Het is weer eens iets anders en bovendien prettig koel. In het begin is het even aftasten, want de studenten zijn klassikaal lesgeven niet gewend en de kersverse juf is lesgeven niet gewend. Gelukkig werkt een dosis interactie goed en al snel doen de studenten actief mee en 

In het zonnetje buiten les

beginnen zelfs vragen te stellen (dus ze letten op!). Op het lesmenu staat onder andere klantenwerving, communicatie, storytelling, scriptwriting, formatting in diverse media, project organisatie, evaluaties en video editing. Een van de leerlingen heeft nog nooit in de schoolbanken gezeten en neemt alle informatie gretig in zich op. Al met al een erg attentief en dankbaar publiek. Voor ons is het ook erg interessant om het Keniaanse medialandschap beter te leren kennen, en dan ook met name de content die in de media gebracht wordt. Hier is nog wel wat vooruitgang mogelijk, want veel structuur en inhoud zit er niet in. De 

Het leslokaal

Giel Beelen die we ´s morgens in de matatu horen, presenteert elke dag diepgaande stellingen, zoals `Can a man punish his wife by denying services?´ En dan gaan er allemaal mensen inbellen die uitgebreid verslag doen van hun persoonlijke ervaringen met veel te veel juicy details voor de vroege ochtend. Erg leerzaam ook voor de schoolkinderen in de matatu...
Tijdens de lesuurtjes gaat Joep deze week een paar keer langs bij de Indisch ambassade om het visum te regelen. De bitchy dame achter het loket is dol op bureaucratie en zorgt ervoor dat Joep drie achtereenvolgende dagen grommend met een ander formuliertje terugkomt om te ondertekenen. Maar uiteindelijk hebben we de gewilde stempel toch binnen. Op een van de middagen helpt Angélique de eigenaresse van de Wildebeast Campsite nog met Photoshop. Als bedankje krijgen we hiervoor een gratis overnachting! Die bewaren we voor onze laatste nacht in Kenia... Maar eerst nog wat wild zien en overleven...!