Grote beer, kleine beer en een op hol geslagen neushoorn

Klimmen in Kathmandu!

Na de trekking doen we het in Kathmandu een paar dagen rustig aan. We spenderen de tijd onder andere met het regelen van een Chinees visum en we maken schandalig misbruik van het aanbod aan Westers eten (een zeer culinair patatje oorlog, grootmoeders appeltaart, Italiaanse pizza en zelfs bruine broodjes met kaas!). De eerste poging om het visum aan te vragen, verloopt zeer bijzonder. De ambassade is welgeteld een uur en een kwartier open, dus als we door de beveiliging zijn, staan we met zo´n 30 andere mensen braaf te wachten tot er beweging komt achter het loket. Niemand te bekennen! Een kwartier voor ´sluitingstijd´ meldt iemand dat het een Chinese feestdag is... dus iedereen kan weer aftaaien. Het meest bijzondere van dit tafereel is dat de medewerkers buiten het loket (zoals de beveiligers) ook van niets wisten. Die behoren tot een lagere kaste zeker? Tijdens onze wandeling door toeristenwijk Thamel ontdekken we de kleine Astrek klim- en boulderhal. Snel terug naar het hotel dus om de klimschoentjes onder het stof uit te halen! We hebben niet heel veel vertrouwen in het gammele klimwandje, maar kunnen ons toch even uitleven (Angélique had zelfs spierpijn in de armpjes de volgende dag).

Dorpskindjes

Na een tweede bezoek aan de ambassade boeken we onze vlucht naar Chengdu, China. Omdat we snel weer de drukte van Kathmandu willen ontvluchten, vertrekken we de volgende dag per bus naar het Chitwan National Park. Nadat we ons zes uur later in het hotel gesettled hebben, worden we per jeep naar een klein Nepalees dorpje gebracht en bezoeken daarna een olifantenboerderij. Hier zien we naast twintig big-mamma olifanten ook een babyolifantje van een maand oud rondrennen. Heel schattig. Na het avondeten worden we getrakteerd op een traditionele stokkendans en een gigantische, dansende pauw (leuk voor de Vasteloavend).

Varen tussen de krokodillen

´s Morgens schrikken we wakker van een stevige onweersbui. Gelukkig kunnen we even later toch met Sally (UK) en Jenny (Borneo) in een lange, smalle, houten kano stappen. Al varend zien we een aantal krokodillen in het water liggen en er vliegen kleurrijke vlinders en vogeltjes, waaronder de Kingfisher (jaja, we herkennen ´m van de Gambiaanse bierflesjes :) !). Dan is het tijd voor het echte werk; we stappen uit de kano om door de jungle te gaan lopen. Onze gids brieft ons dat we -als er neushoorns achter ons aan komen- ons achter dikke bomen moeten verstoppen. En we mogen niet in de bosjes plassen, zonder dat hij de boel veilig heeft verklaard (vorige week is een plassende jongen nog door een beer met jongen aangevallen). 

Jungleman

Dat belooft wat! Al snel staan we oog in oog met... ´wild chickens´, ´wild peacocks´ en ´spotted deers´. De gids vindt het maar gek dat we geen foto´s van de kippen nemen. Als we eindelijk een neushoorn zien (naja, een grijze vlek verderop in de bosjes) stijgt de spanning en knielt iedereen stilletjes op de grond. Wanneer de grijze vlek opeens in beweging komt, sprinten de gidsen in paniek allemaal een andere kant op! Lekker dan. Gelukkig is het vals alarm en de neushoorn heeft zich alweer uit de voeten gemaakt. Nadat we met het bootje weer zijn teruggevaren, zien we de olifanten badderen in de rivier. Een dikke Chinees die bovenop zit, schreeuwt de longen uit zijn lijf. Een interessant tafereel. Na een paar uurtjes relaxen, stappen we in een jeep om door de jungle te gaan rijden. Na de bekende huis-tuin- en keukendieren, rent er een zwarte beer met twee jongen op de rug voorbij. Waauw! Even later zien we nóg een zwarte beer. Supergaaf! Dan komen we ook nog twee neushoorns tegen, waarvan er een boos achter de jeep aanrent. De chauffeur krijgt bijna een hartverzakking, en in de tussentijd kijken wij onze ogen uit. Wat een oer-dier! Na nog een bezoek aan een gavialen broedcentrum (die sufferds liggen allemaal te slapen in het water) rijden we weer terug en moeten in een hevige onweersbui de rivier oversteken per kano. Dit is iets minder prettig, want we staan op een open vlakte en de blimsemschichten vliegen ons om de oren. Het was in ieder geval een spannend dagje!

Jungle taxi in aantocht

De volgende ochtend vertrekken we om 6u15 om op een olifant door de ontwakende jungle te trekken. De dieren zijn niet bang van olifanten en rennen dan ook niet weg, ook al zitten er mensen bovenop. Al snel zien we een grote groep herten en ze blijven inderdaad rustig staan eten. Best gek om ze van zo dichtbij te zien en horen. De geweien zijn echt gigantisch, ongelofelijk dat zoiets ieder jaar nieuw aangroeit. Het hoogtepunt is een neushoorn die in een rivier staat de badderen. Ook deze blijft braaf staan en kunnen we dus van 10 meter afstand bewonderen. Als we bij het afscheid een fooi willen geven aan het baasje van onze olifant, neemt de olifant het papiergeld met zijn slurf aan om het aan zijn baasje te overhandigen. En daarna zwaait hij ons gedag met zijn slurf. Haije, Nepalese circusolifant!

Fietsen zijn we nog niet verleerd

De omgeving van Chitwan is vlak, dus ´s middags huren we in het dorp fietsen en rijden door kleine plattelandsdorpjes naar het ´20.000 lakes park´. Volgens de militairen die in alle parken de wacht houden, zitten er ook tijgers, neushoorns en beren in dit park. Maar nee hoor, het is helemaal geen probleem om er doorheen te fietsen (?!). Een lichtelijk nerveuze Angélique, die opeens overal een tijger ziet staan, fietst achter Joep aan. Gelukkig komen we ook een aantal locals op de fiets tegen die er erg relaxed uitzien. We rijden door een mooi bos met veel beekjes en meertjes. Het enige wilde dier dat we hier spotten is een krokedil. Joep probeert deze tot actie aan te manen, maar zelfs na een welgemikte worp van een steen, geeft het dier geen kick. Saai. Maar het is erg leuk om op de fiets de omgeving te verkennen.

Hollandse Dal Bath

De volgende dag nemen we afscheid van Chitwan en stappen we in de bus naar Pokhara. Hoewel we in een korte tijd veel gezien en gedaan hebben, vinden we het stiekem wel een beetje jammer dat we geen tijger hebben gezien.