Rapids, rolls and T-rescues in Nepal

 

Die kinderen hebben nog nooit zo´ n
toffe opblaasboot gezien

In Pokhara willen we gaan paragliden, want daar staat het hier bekend om. Tijdens onze zoektocht naar een leuke paraglide-aanbieding komen we Ross en Cleo tegen, oude bekenden van de Langtang trekking en we spreken af om 's avonds wat te gaan drinken. Al snel wordt onze aandacht gevestigd op leuke kajaktripjes en we besluiten een 5-daagse kajaktrip te boeken. Deze vertrekt de volgende dag al om 7:00 u, dus veel van Pokhara zullen we niet zien. We kiezen voor een tocht op de Lower Kali Gandaki rivier, omdat deze door een gebied gaat waar geen andere organisaties komen en er zijn ook haast geen wegen in het gebied. Hierdoor heeft de bevolking weinig tot geen contact met buitenlanders gehad en kunnen we dus een stuk van het echte Nepal zien, èn natuurlijk vette rapids varen! 's Avonds zitten we gezellig met Ross en Cleo in een restaurant/kroegje tot we eruit geveegd worden.
 

Joep trekt bekijks in kajaktenue

De volgende ochtend ontmoeten we onze mede-kajakkers: Heather en Buddy uit de USA en Sean Kez, een stelletje uit de UK, of nee, Wales. Aangekomen bij de rivier helpen we eerst mee het support vlot op te bouwen, spullen aan boord te brengen en onze kajaks in orde te maken. En dan maken we onze eerste kajak meters. We leren een self-rescue (hoe je jezelf uit je kajak kan bevrijden als je omkiept) en een T-rescue (hoe je met hulp van een ander jezelf weer overeind kan krijgen, zonder dat je kajak vol water loopt).  

Eco-toilet op het strand!

Tijdens een van deze acties krijgt Joep helaas een flinke stoot van een kajak in zijn gezicht.             's Avonds wordt het kamp opgemaakt en krijgen we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld. Nog even is er paniek als het support-raft afgedreven blijkt te zijn. Na wat rennen, zoeken en zwemmen in het donker is het raft weer terug en wordt nu wel goed vastgelegd.

's Morgens plonsen we weer het water in

's Morgens beginnen we met een turbostart: met de kajak van de hoge oever afglijden, zo het water in. We peddelen er op los en oefenen nog een type redding: de rol. Bij de rol zwaai je jezelf met behulp van je peddel weer overeind als je omkiept. Joep's eerste poging eindigt met zijn arm uit de kom; zeer pijnlijk! Voor Joep dus even geen rol meer. Om de beurt oefent de rest de rol op de rustige, diepe stukken. Onderweg komen we veel locals tegen die allemaal zwaaien en ´Hello!´ roepen. De kinderen rennen of zwemmen vaak een heel stuk mee. Regelmatig komen er ook locals bij onze kampeerplekken kijken. 

Toeschouwers vanaf de kant

Ze zijn erg benieuwd naar ons en komen voorzichtig een praatje maken (al verstaan we elkaar vaak helemaal niet). Erg leuk, want het zijn allemaal aardige mensen. Na een lange, tweede dag vinden we een mooi strandje om te kamperen. Via de lokale bevolking is er zelfs een pilsje verkrijgbaar. Dat smaakt erg goed na een dag peddelen. Ook krijgen we een luxe toetje; gepaneerde en gefrituurde banaan. Jummie! Joep en Sean zorgen weer voor een mooi kampvuurtje. 

Opa en kleinzoon komen een theetje drinken

Bij het opstaan de derde dag begint iedereen al rare geluiden te maken; auwwkraawaiaiauaa. De spiertjes beginnen al aardig stram te worden en het slapen op schuimmatjes van 1 cm dikte helpt daar ook niet veel bij. Gelukkig hebben wij onze eigen thermarest-matjes van een goede 7 cm dikte bij ons!
Joep's schouder voelt weer beter aan, dus hij probeert vandaag weer voorzichtig de rol. Deze gaat direct goed! En het kost helemaal niet veel kracht wanneer je de techniek goed uitvoert. Ook bij Angélique lukt het vandaag meteen bij de eerste poging. Het is goed warm en zonnig, dus gelukkig valt iedereen af en toe uit zijn kajak om af te koelen (behalve Angélique, die lijkt wel vastgelijmd in haar kajak!). 

Ons kampje aan het water

's Avonds is het weer hetzelfde liedje: supermooi strandje, gezellig kampvuur, lekker eten en relaxte muziek uit een MP3 speler met boxje; erg gezellig dus! Op dag vier is het energiepeil algemeen laag en niemand heeft echt veel zin om rolls te oefenen of andere zware dingen uit te proberen. Ook de rapids (stroomversnellingen) zijn vandaag mild en het is een relaxte, maar mooie dag. Op het menu staat vanavond een Nepalese maaltijd met rijst en thali en als toetje een chocolade brownie! Hoe ze die nu weer geregeld hebben, is ons een raadsel.
De laatste dag! Tijdens onze warming-up doen de kinderen aan de overkant van de rivier ons na, wat wij weer erg grappig vinden. Na een paar kleine rapids stappen we uit de kajak om vanaf de kant de volgende rapid te bekijken en uitleg hierover te krijgen. Een 3+! Waauw, moeten we daar doorheen? Joep flipte er weer uit, terwijl Angélique zoiets had van ´oké, krijgen we ook nog een 4?´! Het was wel erg leuk en spannend om met je kleine bootje tegen een golf van twee meter aan te beuken. De zogenaamde Eddy-stromingen tijdens en na de rapids zijn vaak het lastigste, omdat ze je alle kanten optrekken en je uit je koers brengen. 

Toeschouwers bij ons ontbijt

Na een aantal flinke rapids wordt de rivier rustiger en kunnen we weer genieten van de prachtige omgeving. Iedereen is redelijk uitgeput, mede door de hoge temperatuur van een graad of 40 en het peddelen. We zijn daarom allemaal stiekem erg blij om weer voet aan land te kunnen zetten bij het eindpunt van onze tocht. Tijdens de busreis naar Pokhara drinken we nog een biertje met de kajak instructeurs, voordat we weer afscheid van ze nemen. Ze hadden de hele tocht echt goed georganiseerd. 

Kajak-pro's in wording ...

Terug in Pokhara gaan we nog met Shawn en Kez uiteten en onze resterende dag brengen we rustig door met ontbijten, wandelingetje maken, een lange lunch en het bijwerken van het blog.     's Avonds eten we bij een goede pizzeria en drinken een lekker wijntje voordat we de volgende dag in de bus terug naar Kathmandu stappen. Hier halen we onze paspoorten met het Chinese visum op, bezoeken de Monkeytempel en kuieren wat door de stad. We stellen ook een postpakketje samen met spullen die we (hopelijk) niet meer nodig hebben en vullen dit aan met souvenirs alvorens het richting Nederland te sturen. Tijd voor onze volgende bestemming.

Namasté (gegroet) Nepal. We think we will be back ...!