De ferry brengt ons in drie uur naar Picton. Vooral de aankomst is tof door de Queen Charlotte Sound; een schitterende baai. Via een mooie kustweg rijden we via het gezellige dorpje Nelson naar het Kahurangi National Park. Het laatste stuk is een bergweggetje ohne ende, heel stijl en vooral ook heel smal.
Gelukkig is de rit de moeite waard, want het is hier prachtig. We vinden een berghut aan de Cobb River en Joep slaat meteen een hengeltje uit om forel te vangen. De locals zijn allemaal aan het vliegvissen (dit ziet eruit als vissen met een lasso!?) en hebben hier meer succes mee. In de berghut overnacht ook de 16-jarige Joe, die in zijn uppie met een groot geweer aan het jagen is op herten. Uiteraard gaat Joep 's avonds laat nog een jaagrondje maken met Joe, maar de herten laten zich niet zien.
De volgende morgen maken we een wandeling over een bergpas waar zelfs een beetje sneeuw ligt en we lopen door Lord-of-the-Rings bossen met baardmos en zo, heel apart. Terug bij de hut warmen we weer op met een lekker soepje en buurten we met de nieuw bezoekers; een stel Fransen en een vrolijke Taiwanese.
's Nachts is het akelig koud in de bus, dus we moeten een extra slaapzak gebruiken! Na een ontbijtje in de zon lopen we de volgende dag naar het Cobb lake; een lekker wandelingetje van zes uur. Na een goede nachtrust rijden we terug naar Motueka, waar we bij een rustig hostel neerstrijken en de beentjes wat rust gunnen.
We zijn hier vlak bij het Abel Tasman Nationaal Park, dus we huren een kayak en peddelen de volgende dag langs de kust met mooie strandjes en naar eilandjes, waar zeehonden zitten. We graven ook weer wat schelpjes op voor de lunch: Pasta Vongole! Een beetje verkleumd stappen we aan het eind van de dag weer uit de kayak en bezoeken op de terugweg nog snel de Split Apple Rock voordat we bij het hostel in de jaccuzzi springen met een biertje. Oeh, en dat is lekker!
's Avonds op de bank nog een filmpje gekeken -gewoon, omdat het kan-. We worden het busjesleven zo langzaam aan wel een beetje moe, dus dan is de luxe van een bank, een tv, een keuken, vier muren en een dak soms wel genieten.
Na een bezoek aan Greymouth belanden we vervolgens bij Lake Mahinapua, waar we een fantastisch uitzicht hebben op besneeuwde bergen van de Southern Alps. De natuur van Nieuw-Zeeland is belachelijk mooi, maar godsamme, wat zitten hier veel zandvliegjes! De kleine monsters zijn niet weg te slaan en prikken er flink op los, dwars door de kleren heen en zelfs op je gezicht, grrr.
Na nog een poging tot forelvissen, rijden we de volgende morgen naar de gigantische Franz Jozef gletsjer (12km lang). Een wandeling van een uur brengt ons tot 500m meter van de voet van de gletsjer. Daarna bezoeken we ook de Fox gletsjer (13km lang), waar je tot 200m kunt naderen. Ook deze is erg imposant. Daarna rijden we naar Gillespies Beach om te kamperen. Joep slaat hier weer een hengeltje uit -samen met onze Singaporese buurjongen, die sportvisser blijkt te zijn- en probeert avondeten te vangen. Angelique nestelt zich met een boek, chocolade en wijn in een stoeltje in het avondzonnetje. Verschil moet er zijn, toch?
 |
| Queen Charlotte Sound |
 |
| Kahurangi National Park |
De volgende morgen maken we een wandeling over een bergpas waar zelfs een beetje sneeuw ligt en we lopen door Lord-of-the-Rings bossen met baardmos en zo, heel apart. Terug bij de hut warmen we weer op met een lekker soepje en buurten we met de nieuw bezoekers; een stel Fransen en een vrolijke Taiwanese.
 |
| Zeehondje overhoop kayakken |
's Nachts is het akelig koud in de bus, dus we moeten een extra slaapzak gebruiken! Na een ontbijtje in de zon lopen we de volgende dag naar het Cobb lake; een lekker wandelingetje van zes uur. Na een goede nachtrust rijden we terug naar Motueka, waar we bij een rustig hostel neerstrijken en de beentjes wat rust gunnen.
 |
| Abel Tasman National Park |
's Avonds op de bank nog een filmpje gekeken -gewoon, omdat het kan-. We worden het busjesleven zo langzaam aan wel een beetje moe, dus dan is de luxe van een bank, een tv, een keuken, vier muren en een dak soms wel genieten.
 |
| Franz Josef Glacier |
 |
| View vanaf Gillispies Beach |
1 opmerking:
Godsamme die Joep lijkt wel verslaafd aan vissen:-) Kijk maar uit dat hij in Kaikoura geen Walvissen gaat vangen!
Geniet ervan :-) !
Groetjes,
Erik
Ps. Wanneer komen jullie weer naar Venlo en bij FriendsandNuts klimmen? Ut gaat goed met het clubbie, vorige week nog 12 kvb geslaagden :-)
Een reactie posten