Dikke zalm aan de haak en Joep aan de haak

Uitzicht 's morgens Torndirrup NP

Na de strandscheuractie, volgen we de kust naar het westen. We proberen steeds aan het strand te kamperen, maar dit is niet overal even gemakkelijk (veel doodlopende zandweggetjes; zelfs een 4WD komt niet over de duinen. Zelfs niet als Joep rijdt.). We volgen een tip van een roadhouse mevrouwtje op en komen zo terecht op een bijna verlaten campground aan zee. Helaas wil de zon niet echt tevoorschijn komen, sterker nog, er valt regen uit de lucht! O, nee! Gelukkig is er een schuurtje, waar we schuilen en heel veel thee drinken, omringt door muggenspiraaltjes (whaah, zoveel muggen!!). 

Zalmvanger

Joep geeft het vissen nog een paar pogingen, maar het is niet erg lollig met dit weer, dus we besluiten door te rijden naar Albany. 
We doen een beetje sightseeing in Frenchman Bay en belanden op een camping aan het water waar een paar jongens een stuk of 20 (!?) mega-zalmen aan het wassen zijn. Halleluja. Blijkbaar is er een baai genaamd Salmon Hole waar het stikt van de zalm. 's Morgens rijden we dus naar dit zalmparadijs... Wat een gekkenhuis hier!

Torndirrup NP

Iedereen gooit de hengel in en meteen hangt er een mega zalm aan de haak! Zo dus ook bij Joep... Alleen gaat er ergens iets mis, want opeens zit de haak niet meer in de mond van de zalm, maar in Joeps voet! Whaah, voetpiercing! Angelique staat er bij te gillen en moet de lijn doorsnijden, brrr, zelfs dit lukt nu even voor geen meter. Dus Joep doet het zelf maar. De vishaak knipt hij ook doormidden, zodat de haak uit de voet kan worden gehaald. Maar niet voordat de zalm goed en wel op het droge ligt natuurlijk. Prioriteiten! Nadat Joep nog een tweede zalm vangt voor een vriendelijk gezin zonder hengel (gewoon, omdat het kan), is het tijd om de zalm op de BBQ te leggen voor de lunch. Verser kan het niet, heerlijk!

Muziek bij kampvuur

's Avonds kamperen we bij Cosy Corner campsite en komen hier Adelaine, Ronan (Frans stelletje) en Frank (Duitser) tegen, die we bij de dolfijnen in het Cape Le Grand NP hadden ontmoet. Dat werd dus weer een gezellige avond en de rest van de zalm konden we mooi delen! 's Morgens ontbijten we samen en daarna rijden we naar de Blowholes (waar zeewind/-water uit gaten in de rotsen spuit), The Gap (megagat, waar de zee keihard op de rotsen beukt en 10-tallen meters omhoog slaat) en Natural Bridge in het Torndirrup NP. Daarna brengen we een tweede bezoek aan Salmon Hole. Joep en Ronan slaan er allebei een aan de haak en met twee dikke zalmen in de koelbox zoeken we een strand BBQ in Albany. Lunchtijd! 

Samenreisgroepje

De volgende dag beginnen we met een strandwandeling bij Shelley Beach en daarna trekken we verder naar Denmark. De zalm moet op, dus we verzinnen een nieuw recept: salmon fish cakes! De voorbereidingen zijn erg culinair en het smaakt heerlijk! Van een halve zalm voeden we gemakkelijk 5 mensen. Daarna verkennen we Denmark en drinken een lekkere koffie bij een leuk cafeetje. Helemaal aangesterkt springen de heren daarna in het water bij Greens Pool; een mooie baai met grote, ronde boulders in het water. Er wordt weer gevist, dit keer met een focus op inktvis (maar vangen, ho maar). Tijdens het snorkelen zien Frank en Joep een wobbegong (en Angelique is heel blij dat ze niet aan het snorkelen is). Brr, wat een beest. Daarna arriveren we op Parry Beach campsite, waar een oud, krom, kreupel vrouwtje ons verwelkomt met 'poor kids, can't read'. Het is net na vijfen en dat is blijkbaar de sluitingstijd van de campsite. Sja. Gelukkig mogen we blijven. 

Uitrusten Bibbulmun Track

Frank krijgt het daarna nog bijna aan de stok met onze overbuurman, omdat hij een dode boom te lijf gaat in een natuur reservaat; we hebben hout nodig voor ons kampvuurtje. Het wordt verder een relaxte avond met Frank die mooi gitaar speelt bij het vuur. Nice!
De volgende dag zijn we actief en lopen een stuk van de Bibbulmun Track; door het bos, langs grote boulders en langs het strand. De wandeling is langer dan verwacht en om 15u zijn we terug bij de auto en kunnen we eindelijk lunchen. Honger! 's Avonds gaan we terug naar de campsite voor een biertje bij zonsondergang op het strand. Genieten!

Gortdroge outback met vliegen versus dolfijnen en kangaroes op het strand

SuperPit toys

Na een kort bezoek aan Ella en Lee in Perth, zijn we klaar voor onze laatste Australische roadtrip; op naar de Goldfields. We volgen de 560 km lange Golden Pipeline naar Kalgoorlie-Boulder. Deze waanzinnig lange waterleiding is in 1890 gemaakt om de mijnen in de outback van (vers) water te voorzien. Na een lange en niet al te spannende rit onder de brandende zon komen we uit bij Karalee Rocks. Hier kunnen we onze benen strekken op een grote granieten rots met een dam erop heen die het regenwater opvangt. Slim bedacht in dit droge gebied. En 's avonds is het de perfecte plek om naar de sterrenhemel te kijken, voordat we de auto in kruipen voor ons schoonheidsslaapje.

De SuperPit goudmijn

De volgende dag rijden we de mijnstad Kalgoorlie-Boulder binnen. Hier bezoeken we de KCGM Super Pit; een gigantische dagbouw goudmijn van 3,5 km lang, 1,5 km breed en 370 meter diep. We zien vanaf een lookout ieniemienie vrachtauto's rondrijden in deze megakuil met de wetenschap dat de wielen van deze wagens ongeveer 4 meter hoog zijn! De activiteiten in deze mijn gaan 24/7 door en de werknemers verdienen bakken met geld. Gouden handel.

Lake Ballard

We rijden nog iets verder de outback in, want zo'n 200 km noordelijk ligt Lake Ballard. We zijn net op tijd om de zonsondergang te zien over dit gigantische zoutmeer en de bijzondere 'Inside Australia' exhibitie. Een kunstenaar heeft 51 stalen beelden (impressies van mensen) op de vlakte gepositioneerd, wat een heel gaaf effect heeft. Het is alleen jammer dat het hier stikt van de vliegen... Ze gaan echt overal op ons gezicht zitten -heel smerig- dus we bewapenen ons kamp met bushman-spray en muggenspiraaltjes voordat we aan het kokkerellen slaan. 's Morgens zijn we vroeg uit de veren om de zonsopgang te zien op het meer. We maken een wandeling en zien de kleuren continu veranderen. Waauw!

Oud mijndorpkroegje Gwalia

Daarna gaan we op de vlucht voor de vliegen en ontbijten we bij Snake Hill; een lookout over het meer. Om vervolgens weer een kleine 200 km over zandwegen door de gortdroge mining outback te rijden naar Leonora. Werkelijk geen dier of mens te zien onderweg. Zo'n 5 kilometer voor Leonora krijgen we een lekke band. Timing! Joep vervangt heel snel de band onder de brandende zon en continue aanval van vliegen, heel knap. Daarna bezoeken we Gwalia; een voormalig goudmijndorpje. Erg leuk om te zien hoe mensen hier vroeger leefden. We besluiten dat we genoeg outback hebben gezien en vinden de zee met dit weer een betere bestemming.

Zonsondergang Lucky Bay

Dus we rijden nog maar een kleine 200 km naar het zuiden om in Kambalda op een miners camping neer te strijken. Hier worden we verwelkomt door een aardige zuid-Afrikaanse receptionist die ons zelfs uitnodigt om in het miners buffet restaurant te eten! Geweldig! We genieten van al het lekkere eten (die miners hebben het niet slecht, geloof ons) en lopen drie keer langs bij het buffet en de toetjesbar. Daarna gaan we op de koffie bij onze buren; een ex Australische SAS'er die onder de zelfontworpen (en gruwelijk lelijke) tattoos zit, zijn vriendin, een kreupel hondje met slechte heupen en een ziek hondje dat iedere 5 minuten staat te kotsen. Dit tafereel vindt plaats in hun huis; een verbouwde bus. Kortom: een interessante afsluiting van de dag.

Lucky girl in Lucky Bay

De volgende dag rijden we naar Esperance. Nadat we hier een nieuwe reserveband hebben gescoord, kunnen we met een gerust hart (lees: kan Joep weer 4WD routes voor gevorderden rijden, zonder dat Angelique gillend gek wordt) naar het Cape Le Grand National Park. We vinden een mooie kampeerplek bij Lucky Bay; een prachtige baai met helder blauw water en wit zandstrand. Overdag is het genieten van het mooie uitzicht en 's avonds komen de kangaroes op het strand koekeloeren. Geweldig dit. De volgende dag volgen we het advies van onze buren Eloise (FR) en Thedje (DE) op en bewandelen de vrij stijle, 300m hoge Frenchman Peak. Het uitzicht over het park, de baaien en de eilandjes is prachtig.

Zwemmen met dolfijnen

Daarna bezoeken we Little Hellfire Bay; een prachtige (sorry, teveel 'prachtig' in deze tekst, maar het was echt prachtig) baai en zien zomaar zo'n 20 dolfijnen in het water spelen! Meteen springen we in het water om zo dicht mogelijk bij de beesten te komen. Frank (DE), Ronan (FR) en Adelaine (FR) zijn ook van de partij en als de dolfijnen besluiten om verder te gaan, is het alweer 2 uur later. Wat een ervaring!

Lucky Bay 's morgens

Na een gezellige avond met Karen en Mark uit Melbourne, stapt Angelique de volgende morgen vroeg uit de auto om naar de kangaroes op het strand te kijken. Supermooi in het ochtendlicht. Daarna rijden we een flink stuk over het strand, klauteren over rotsen en maken een lange wandeling. Dit is echt een heel mooi stukje Australie. We lunchen met pannekoeken en rijden daarna over het strand terug naar Esperance: 22 km! Best spannend, maar het gaat zonder problemen.


>> Meer fantastische foto's :) <<


 

One jettyjump... Two jettyjumps... Bye lovely Rotto!

Haai aan de haak

Onze laatste paar weken op Rottnest vliegen voorbij. Joep hengelt er nog steeds op los en slaat op een dag zelfs een stingray aan de haak (en die was not pleased!) en een Port Jackson haai. In beide gevallen niet echt eetbaar, dus niet in de pan, maar terug de zee in.

Crayfish van Harry

Het crayfish jagen met de zelfgemaakte haak is helaas geen enorm succes, maar niet getreurd, want onze jonge vriend Harry zorgt ervoor dat we er wel een kunnen proberen. Harry, thanks a lot for sending your dad over with a huge, self-cought crayfish. It was delicious, yum!

Quiznight champs!

Op onze vrije dag doen we boodschappen in Perth en eten we fish & chips met Ella en hondje Tjala op het strand. Een heerlijke combi. Verder winnen we eindelijk een keer de quiznight. Ons team is versterkt met de twee politieagenten en vooral agent Paul is erg fanatiek. We winnen een voucher van 50 dollar, dus die gaat meteen op aan een rondje bier (gelukkig was ons team niet te groot, anders was het een schamele prijs om te verdelen met pilsjes die elk 10 dollar kosten).
Paul is een goeie vent en we mogen op een vrije ochtend zijn kayak lenen. Erg tof, dus we varen een beetje rond; we kieperen maar een keer om. Gelukkig is het water warm! 

Teamdag op catamaran

Om het einde van het zomerseizoen te vieren, regelt onze baas Glenn een teamdag. Na het werk varen we met een afgehuurde catamaran de zonsondergang tegemoet. Lekker decadent liggen we languit op het dek te genieten onder het genot van een glaasje champagne en een kaasje en olijfje. Heerlijk! Daarna volgt een barbeque met meer drank en de wildste gesprekken. Na een bezoek aan de pub, belanden we weer bij het huisje om de laatste fles champagne te poppen en wordt er besloten om de avond te eindigen met een jetty jump.  Kortom; een compleet geslaagde, knettergekke avond en een perfecte afsluiting van een geweldig seizoen bij Simmo's/ The Lane! Thanks, Glenn and Hamish, it was great!

Een joyflight met Pasen

Ons laatste weekend is een druk weekend, want het is Pasen en het hele eiland ligt weer vol met bootjes. Mooi weer ook nog, dus dat betekent waanzinnig veel ijsjes verkopen!

Rottnest vanuit de lucht

Onze laatste wens op Rottnest is om een joyflight te doen, dus we stappen in de ochtend van Paaszondag met Damara in een kleine Cesna en vliegen twee rondjes over het eiland. Wat een prachtig uitzicht, we willen hier niet meer weg!!

Laatste koffie met Damara en Tom

We krijgen een uitnodiging voor een Carabean Party bij Aristos (een eilandrestaurant van een bekende Australische TV-kok). Er zijn alleen locals uitgenodigd, dus het is leuk buurten met iedereen. En ook dit feestje wordt weer op z'n Rottnest afgesloten met een jetty jump (waar dient een jetty anders voor?). Whaah, geweldig dit!!

Haije, quokka's!

Maar aan alles komt een einde, dus ook aan ons fijne eilandleventje. Gelukkig kunnen we zeggen dat we er alles uit hebben gehaald wat er in zit. Thanks Rottnest, for these three wonderfull months!
 
Op naar het volgende avontuur met ons bijgespekte reisspaarpotje!

>> Foto's Australie/Rottnest tot nu toe <<