Verdwalen en moppen tappen

Leerlooierij in Fez

Ezel Angélique drijft de olijfmolen aan

Op naar Afrika; een duik in een hele andere wereld! In de haven waren er al meteen een paar mannetjes die onze auto wel even wilden inspecteren voor 50 euro. Adios amigos, snel de boot op! We hadden het goedkoopste ticket en merkten al snel waarom; de boot lekte en roestte overal. Na een dik uurtje uitwaaien op het dek kwam Tanger in zicht en voor we het wisten reden we met de bus het vasteland van Afrika op. Bij de douane was de enige vraag of we geen pistool bij ons hadden?!
In de stromende regen zijn we naar Fez gereden (en wij maar denken dat we naar de zon gingen). Hier kwamen we uit bij een B&B in een klein steegje in de medina. Toen de poort open ging, liepen we een sprookje van 1000 en 1 nacht binnen; het bleek een prachtige kashba te zijn. De volgende dag heeft een vriendelijke gids ons de hele medina laten zien: de leerlooierij, de moskee, badhuizen, winkeltjes met kruiden en nog veel meer. In de drukke en mega-smalle straatjes liepen ons mensen met ezeltjes en kippen voorbij. Onze zintuigen hadden het er druk mee!
Daarna zijn we weer in de bus gestapt en hebben we genoten van vergezichten op sneeuwbedekte bergen. Door de woestenij liepen overal geiten, ezels, kippen en herders. In Midelt vonden we een kashba waar we binnen mochten koken en eten. Ze vonden het daar maar gek dat we in de bus gingen slapen, want het vroor s´nachts.
De volgende dag wilden we graag naar Cirque de Jaffar, maar de prijs voor een rit per 4x4 was ons veel te duur. Insh´allah, we krijgen nog wel meer mooie dingen te zien, dus we zijn door de Gorges du Zis verder naar beneden gereden. Onderweg keken we de ogen uit over de woestijn, rotsen en witte bergen.
Bij een klein dorp was een oase, waar we tijdens een wandeling gezelschap kregen van Hicham. Hij was niet erg spraakzaam, maar liet ons verse dadels proeven en liet ons -samen met zijn broer- de olijfolie-molen van het dorp zien, welke door ezels werd aangedreven. En toen was het tijd voor thee. We konden zijn uitnodiging om bij hem thuis een bakkie te doen natuurlijk niet afslaan, dus daar zaten we in zijn woonkamer. Zijn zus kwam ons gezelschap houden; ze wilde graag een lift naar Agadir (alleen daar gaan we nog lang niet heen, dus dat ging hem niet worden). Hicham was nergens meer te bekennen, maar na een uur kwam hij weer tevoorschijn met de thee, inclusief brood en koekjes. Daarna vonden we het welletjes en wilden we toch wel vertrekken om een slaapplek te vinden voor het donker. Toen werd ons verteld dat we moesten blijven slapen. Dit was voor deze nuchtere Hollanders toch een beetje teveel gastvrijheid. Dus de e-mailadressen werden uitgewisseld en met een grote zak dadels zwaaiden we de vriendelijke berberfamilie weer uit. En Hicham keek alsof hij nog niet wist of hij blij moest zijn met zijn nieuwe multi-tool...

Ezeltjes bij Midelt

Kleine geitjes in de Todra vallei

Die avond zijn we neergestreken op een camping bij een oase in Meski. Meteen kwam een berbermannetje ons uitnodigen voor thee. De thee stond uiteraard al klaar en weigeren is onbeleefd. Hij wilde graag spullen uit zijn winkeltje ruilen tegen spullen uit onze bus. Uiteindelijk hebben we 4 oude GSM´s geruild tegen een vrolijke kamelendeken. Lekker warm, dus best een goede deal (vond Angélique)!
De volgende dag wilden we naar woestijndorp Merzouga rijden. Onderweg werden we echter de hele tijd lastig gevallen door scootermannetjes die naast ons en voor ons bleven rijden om de weg te wijzen (ongevraagd). Dit ging gepaard met veel wilde gebaren en geschreeuw. Het irritatieniveau bij Joep werd bereikt en we maakten rechtsomkeer. Dan maar even geen woestijn (krijgen we vast nog meer te zien). Op naar de Gorges de Todra dan maar. Hier kwamen we terecht bij Chez Ali, waar we tijdens de thee gezelschap kregen van een Fransoos en een Canadees. Na een heerlijke couscous en tayin, kwam Ali erbij zitten met twee locals en werd onze jerrycan Spaanse wijn leeggedronken. De volgende dag zijn we met Jonathan en Sebastiën in de Gorge gaan wandelen. Op een gegeven moment moesten we toegeven dat we waren verdwaald, maar een aantal bergberbers met ezels hielpen ons weer op weg. Na 7 uur lopen, hebben we het laatste stuk per taxi afgelegd (30 cent per persoon!). Die avond was het moppentappen geblazen bij Chez Ali. Ook zorgde Ali voor een muzikaal intermezzo met zijn trommels. Dolle pret!
In de Todra gorges kun je ook klimmen, dus de volgende dag stonden we in de zon aan de rots. Na een aantal routes heeft Joep nog een berber gezekerd, die op blote voeten naar boven ging. Daarna hebben we onze route vervolgt naar Skoura. Hier ging net de school uit en zag het letterlijk zwart van het volk. Iedereen loopt gewoon midden op straat en door alle drukte ontstond er een megastofwolk. Een bijzonder gezicht. S´avonds op de camping waren we de enige gasten; heerlijk... die... rust!

- berbers hebben allemaal een slecht gebit van alle dadels en suikerthee (dus we poetsen ons rot)
- op een ezeltje rijden is hier normaal en met takken rondlopen ook

- uitdaging: kinderen ontwijken die ´s avonds op een fiets zonder licht van school naar huis fietsen

Hopelijk hebben jullie thuis een fijne Sinterklaas gevierd... Veel plezier onder de kerstboom!!