Pieppiep, pieppiep. Het is 5u45 en de wekker gaat; tijd voor Joep om op te staan en aan de twee uur durende reis naar werk te beginnen. Helaas regent het regelmatig en omdat de monteurs dan van het dak af moeten, kan er maar één zonnepaneel gemonteerd worden (normaal wordt er gestreefd naar twee montages per dag). Angélique heeft thuis aan de laptop gezeten, zoekmachines aangezwengeld en flink wat sollicitaties uitgestuurd. ´s Avonds zetten we onze tanden in een malse kangaroo biefstuk; we hebben helaas nog geen kangaroo zien rondspringen, maar dit smaakt in ieder geval naar meer!
De volgende dag gaat Joep weer aan het werk en Angélique slaat weer aan het solliciteren. Buiten het bezoek van de mierenman, die ´s middags even het huis komt behandelen, is de dag voor Angélique vrij saai. Het is lastig om erop uit te gaan, want het openbaar vervoer is niet erg praktisch. En omdat het regen- en stormachtig weer is, helpt een paraplu niet echt om droog te blijven. Eigenlijk heeft iedereen hier een auto en dat is niet voor niets. Dus we bellen ´s avonds flink rond om ook een vierwieler te vinden. Op zaterdag gaan we naar een shopping center om een nieuwe outfit te scoren voor Angélique, die maandag een gesprek heeft en ook gaan we naar twee auto´s kijken. Beiden zijn wel oké, maar we besluiten om nog even verder te kijken. Zondag regent en stormt het flink; geen weer om erop uit te trekken. Joep duikt nog wel even met Adam en zijn broertje Josh de garage in, die is ingericht als fitness ruimte.
Maandag klimt Joep weer de daken op en Angélique gaat in haar ´business attire´ naar de stad voor het sollicitatiegesprek. De baan betreft een Sales en Marketing functie, maar verder is het onbekend waar de functie inhoudelijk over gaat en wat het voor soort bedrijf is. Een search op internet levert niets op en telefonisch is medegedeeld dat ze in het gesprek meer zullen vertellen... Lekker vaag dus. Bij het bedrijf aangekomen, blijken er meer sollicitanten te zitten die ombeurten worden binnengeroepen. Ieder gesprek kan in de wachtkamer woord voor woord worden gevolgd, want de muren zijn flinterdun. De gesprekken gaan nergens over en er wordt met geen woord over het bedrijf of de functie gesproken. Iedereen wordt de hemel in geprezen en komt vol zelfvertrouwen naar buiten. Angélique is aan de beurt en een gelikte man-in-pak vraagt haar om iets over zichzelf te vertellen.
Ze vraagt hem om eerst iets over het bedrijf en de functie te vertellen, omdat ze graag wil weten waar ze voor solliciteert. Man-in-pak begint een onsamenhangend en supersnel afgerateld verhaal over ´million dollar clients´ en vraagt of dit de vraag beantwoordt? Nee dus. Hij zegt dat ze in een volgend gesprek verder uitwijden over de functie, maar dat er nu geen tijd voor is. Angélique vind het allemaal te vaag en vertrouwt de boel niet, dus ze bedankt man-in-pak vriendelijk, geeft een hand en vertrekt. ´That´s the first time this happens´, zegt man-in-pak nog verbouwereerd.
´s Avonds eten we met Fleur en Adam in de wijk Mount Lawley bij Grill´d, waar ze tamelijk culinaire burgers maken. Jummie!
De volgende dag regent het weer pijpestelen. We hebben echt het verkeerde seizoen uitgekozen om naar Perth te komen (en zonnepanelen te gaan installeren!). Angélique solliciteert zich te pletter en Joep klimt dak op, dak af. Het werk bevalt gelukkig goed, ondanks de lange reistijd, en de collega´s zijn ook leuk; bijna iedereen werkt op een working-holiday visum.
Ondertussen blijven we naar een goede auto zoeken en de volgende dag is het raak. Een jonge Fransoos verkoopt zijn witte Toyota Pajero 4x4 Turbodiesel. Het beestje stamt uit 1988, maar ziet er nog goed uit. Na een korte onderhandeling, is de deal rond en kunnen we handen schudden. The ride is ours!
- De storm (tot 140 km/u!) heeft aardig wat schade aangericht. Zo´n 100.000 huishoudens zaten deze week zonder stroom (maar wij niet). Vrij uitzondelijk voor Perth!
- Winters weer is goed om spelletjes te spelen. Rummicub rules!
- Oh ja, het bedrijf waar Angélïque haar gesprek had, heet ´Global Syndicate´. Dit zegt eigenlijk al genoeg...
 |
| Ons logeeradres: het huis van Adam en Fleur |
 |
| Adam´s Gym |
De volgende dag gaat Joep weer aan het werk en Angélique slaat weer aan het solliciteren. Buiten het bezoek van de mierenman, die ´s middags even het huis komt behandelen, is de dag voor Angélique vrij saai. Het is lastig om erop uit te gaan, want het openbaar vervoer is niet erg praktisch. En omdat het regen- en stormachtig weer is, helpt een paraplu niet echt om droog te blijven. Eigenlijk heeft iedereen hier een auto en dat is niet voor niets. Dus we bellen ´s avonds flink rond om ook een vierwieler te vinden. Op zaterdag gaan we naar een shopping center om een nieuwe outfit te scoren voor Angélique, die maandag een gesprek heeft en ook gaan we naar twee auto´s kijken. Beiden zijn wel oké, maar we besluiten om nog even verder te kijken. Zondag regent en stormt het flink; geen weer om erop uit te trekken. Joep duikt nog wel even met Adam en zijn broertje Josh de garage in, die is ingericht als fitness ruimte.
 |
| Joep aan het werk met de Swan river op de achtergrond |
Maandag klimt Joep weer de daken op en Angélique gaat in haar ´business attire´ naar de stad voor het sollicitatiegesprek. De baan betreft een Sales en Marketing functie, maar verder is het onbekend waar de functie inhoudelijk over gaat en wat het voor soort bedrijf is. Een search op internet levert niets op en telefonisch is medegedeeld dat ze in het gesprek meer zullen vertellen... Lekker vaag dus. Bij het bedrijf aangekomen, blijken er meer sollicitanten te zitten die ombeurten worden binnengeroepen. Ieder gesprek kan in de wachtkamer woord voor woord worden gevolgd, want de muren zijn flinterdun. De gesprekken gaan nergens over en er wordt met geen woord over het bedrijf of de functie gesproken. Iedereen wordt de hemel in geprezen en komt vol zelfvertrouwen naar buiten. Angélique is aan de beurt en een gelikte man-in-pak vraagt haar om iets over zichzelf te vertellen.
 |
| Tussen de buien door schijnt wel meteen de zon |
´s Avonds eten we met Fleur en Adam in de wijk Mount Lawley bij Grill´d, waar ze tamelijk culinaire burgers maken. Jummie!
De volgende dag regent het weer pijpestelen. We hebben echt het verkeerde seizoen uitgekozen om naar Perth te komen (en zonnepanelen te gaan installeren!). Angélique solliciteert zich te pletter en Joep klimt dak op, dak af. Het werk bevalt gelukkig goed, ondanks de lange reistijd, en de collega´s zijn ook leuk; bijna iedereen werkt op een working-holiday visum.
 |
| Onze tweede Mitsubishi deze reis! |
- De storm (tot 140 km/u!) heeft aardig wat schade aangericht. Zo´n 100.000 huishoudens zaten deze week zonder stroom (maar wij niet). Vrij uitzondelijk voor Perth!
- Winters weer is goed om spelletjes te spelen. Rummicub rules!
- Oh ja, het bedrijf waar Angélïque haar gesprek had, heet ´Global Syndicate´. Dit zegt eigenlijk al genoeg...
3 opmerkingen:
Kan ik wat boeken opsturen ofzo? :)
Hilarisch en het is toch wel een avontuur Angelique en Joep!
Groetjes
Ping
Fraai blog weer! Enne .. Angélique dat baantje komt er wel. Je kunt natuurlijk altijd nog proberen je te laten inhuren als promo schrijfster voor de Mitsubishi importeur in Australië: Why worldtravellers of all cars prefer Mitsubishi cars. With or without kangaroo bars!
Grapje ...! Maar ik vond hem wel leuk! En Joep: kan Angélique al een beetje overweg met Mitsubishi-2? Apparatski ziet er wel stoer uit op de foto!
Pap
Een reactie posten