Living in a place across the water: Wadjemup-style

Rottnest Island!

Het nieuwe jaar begint helemaal goed. Angélique vindt al snel een baan als ijsverkoopster en barrista op Rottnest Island; een prachtig eiland voor de kust van Perth. Na een dagje proefdraaien is ze niet alleen aangenomen, maar Joep mag de volgende dag ook komen opdraven. En het wordt nog beter als we zelfs een huisje krijgen aangeboden, zodat we op het eiland kunnen wonen en niet iedere dag op en neer hoeven te reizen met de ferry. Let the island life begin!

IJsco-vrouw

Ons nieuwe leventje heeft twee kanten. Of we werken. Of we hebben vrij.




Op het werk hebben we allemaal leuke, jonge collega's en de eigenaar is een superaardige koffieliefhebber. We moeten verplicht alle 40 smaakjes ijs proeven, zodat we klanten kunnen adviseren. Heel vervelend. Verder krijgen we een barrista training en kunnen we nu hele, lekkere koffie maken. De mooie figuurtjes lukken nog niet helaas. Angélique heeft een nieuwe hobby gevonden in het decoreren van het ijs; iedereen is onder de indruk van de ijssculpturen uit de losse pols. En verder is het vooral veel met de klanten babbelen, kinderen blij maken en veel te grote ijsjes voor veel te veel geld verkopen (wat ze hier 1 scoop noemen, is in feite 4 bolletjes groot) (probeer nu de 2 scoop voor te stellen...!). Maar we zijn in Australië, dus dat is normaal. Oh ja, en Joep heeft van onze collega's de stoere bijnaam 'The Man' gekregen, omdat hij zo enorm mannelijk is en alle dingen die kapot gaan kan maken. Zo staan zijn zelfgemaakte sandwiches beter bekend als 'Manwiches'.

Onze schattige huisquokka's

Dat is het harde werkleven. Daarentegen, als we vrij hebben, kunnen we met de ferry naar het 'vasteland' en met onze auto op pad. We mogen dan bij Lee en Ella logeren. 


Of we kunnen op het eiland blijven en:

• naar het sneeuwwitte strand gaan en bruin worden
• zwemmen en snorkelen in het prachtige azurblauwe water en mooie visjes spotten
• het eiland rondfietsen op onze twee huisfietsjes (Angélique wordt bij haar eerste fietsrit meteen door de politie aangehouden: helmpje is verplicht!! Gelukkig woont de agent tegenover ons, dus nu knijpt hij zijn oogjes dicht... Een helm op, tsss, we zijn geen Duitsers. Na de ontmoeting met de agent rijdt ze bijna over een slang heen (nieuw voorstel: kniebeschermers verplichten)).
• rennen en tegelijkertijd kleine zandpaadjes met oude oorlogsbunkers ontdekken
• vissen (we hebben zelfs al een octopus in de pan gehad als lunch. Het was een echte inkvis, want er kwam zwarte inkt uit. En de zuignapjes deden het ook.)
• lekker huiselijk koken en tv kijken in ons eigen huis. Heerlijk, dit hebben we stiekem toch ook wel gemist!

• 

  Vers uit de zee

  etentjes geven en uiteten gaan bij collega's en schandelig dure biertjes en wijntjes drinken
• quokka's pesten
• kakkerlakken, muizen en spinnen uitmoorden... sja, dit is misschien het enige nadeel. Al zijn de enorme huntsman spinnen (alleen de naam al) voor The Man natuurlijk geen probleem. Maar voor Angélique zijn ze aartsvijand nr. 1. Vooral wanneer ze boven haar hangen in de douche of plotseling op haar onderbeen springen 's morgens vroeg tijden het tanden poetsen. Horror!!

Dat soort dingen zijn voor ons nu dus orde van de dag. Ach, laten we zeggen: het is best goed uit te houden zo (understatement)!

Nog een paar aardige linkjes voor de liefhebber

• Buiten het aanhouden van fietsers zonder helm, heeft de politie het druk met een aanspoeld hoofd met baard in een plastic zak. Op het eiland is iedere week een Comedy Night in de pub en laten die nu net een heel treffende poster hebben. Aiaiai!
• Rottnest zit vol met superschattige quokka's, een soort wallaby (we hebben ook een quokka familie in onze tuin) >>Meer over quokka's, rotte nesten en Nederlanders VOC helden. Ze zijn heel dom en je kunt ze aaien en met de fiets overhoop rijden.
• Ozzies noemen Rottnest Island ook wel Rotto. En de Aboriginal naam is Wadjemup (letterlijk: place across the water).

Zomer in de winter in Australie. Happy New Year!

A big car in a big continent

Zo, wat is het warm in Perth! Het is op en top zomer hier. Onze nieuwe CS host, Michael, woont in het leuke stadsdeel Joondalup. Hij is een aardige knul en verrast ons regelmatig met Hans Kazan-kaarttrucs en slimme woordgrapjes. Helaas voelt hij zich niet zo lekker en hij brengt tijdens ons verblijf zelfs een nacht in het ziekenhuis door wegens een zinkvergiftiging door het eten van teveel M&Ms en vis tijdens de Kerstdagen, acherm!

Ella en Tjala delen een momentje

Onze eerste doelstelling is het vinden van een auto, zodat we weer mobiel zijn. Al snel vinden we iets wat de goedkeuring van Joep krijgt; een dikke Toyota 4Runner! Real Ozzie style dus.

Is ie niet lief dan?

Na een paar dagen nemen we afscheid van Michael en worden we opgehaald door onze nieuwe host; Ella en haar hondje Tjala. Zij woont met haar Engelse vriend Lee in de geweldige wijk Scarborough, op loopafstand van de prachtige Sunset coast. We hebben dus duinen, wit zandstrand en een prachtige azuurblauwe zee met goede surfgolven om de hoek. Ella's vriend Lee werkt in de mijnen (FIFO: fligh in, fligh out) en is niet thuis, dus we houden haar gezelschap. We mogen zelfs een week blijven, wat fijn is, want zo kunnen we rustig aan de slag met onze volgende actie: het zoeken naar werk. 

Scarborough Beach-o-Clock

Onze timing tussen Kerst en Nieuwjaar had beter gekunt, maar we solliciteren er desondanks op los. In onze 'vrije tijd' liggen we op het strand en in de zee, want het is te warm om iets anders te doen. Ook gaan we op de koffie bij een oud-collega van Angelique die een paar straten verderop blijkt te wonen; Susie heeft een leuk huis en we rijden na de koffie met koekjes (ze heeft Nederlandse roots!) samen in haar 'boodschappenauto' (een witte convertible!) in stijl naar de supermarkt.

Met Susie naar de Supermarkt

Er moet champagne worden ingeslagen voor Oud en Nieuw... naja, wij besluiten na het zien van de prijzen van een fles bubbels om het nieuwe jaar in te gaan met lekkere, koude, good-value-for-our-money biertjes. Past toch ook eigelijk veel beter bij deze temperaturen...

Ff een stuk uit een andere deur
in onze roestige deur lassen

Oud en Nieuw brengen we door in Fremantle, een andere fijne wijk aan zee. Eerst bezoeken we Emily; een vriendin van Ella die jarig is. Daarna verhuizen we een paar straten verder naar een soort openbaar huisfeest waar iedereen gewoon kan binnen lopen. Vinden wij best bizar, vooral omdat het nogal een sjiek huis is, inclusief een grote tuin met zwembadje. maar het loopt allemaal niet uit de hand en het is eigenlijk wel een leuke, spontane, gekke bedoening binnen, buiten en in de tuin. Het koelt 's nachts voor geen meter af, dus Joep en ik besluiten om voor het slapen gaan nog even de zee in te springen! Whaaahh, lekker!! En daarna zoutig en al het bed in.

Zonsondergang vanuit Bold Park

Het jaar 2012 was voor ons onvergetelijk. We hebben waanzinnig veel gezien en gedaan, zoveel leuke mensen ontmoet, vreemde culturen ontdekt en verrassend eten gegeten. We hebben geen moment spijt gehad van onze keuze om deze reis te maken!

Wat zal 2013 ons brengen? Geen idee, maar we kijken er nu al naar uit...!

Klimmen en relaxen op Cat Ba Island

Uitzicht 3 Euro hotelkamer

Maar eerst gaan we nog naar Cat Ba Island! Vanaf Hai Phong nemen we de ferry (gammele bak!) naar het mooie Cat Ba Island dat in Halong Bay ligt. Op de pier staan de hotelproppers al klaar om zieltjes te winnen. De hyperactieve Tom wint, want hij is de grappigste en ook de goedkoopste (3 Euro voor een kamer met warme douche, airco en uitzicht op zee!). Via een smal kustpad lopen we naar een paar mini-strandjes met prachtige uitzichten op de baai met eilandjes. Helaas zijn we in het verkeerde seizoen in Noord-Vietnam, want het is best beworkt en vrij fris, dus het is niet echt weer om aan het strand te liggen en om deep-water solo te gaan doen. En dit zou hier heel gaaf zijn, met alle karststeenpieken die het water uit steken!

Scooteraars

We huren de volgende dag een scootertje van Tom en tuffen vrolijk het eiland over. Het is mooi groen en heuvelachtig in het binnenland en het ruikt lekker naar bloemen. Op de terugweg wordt er aan de kust aan de weg gewerkt. Letterlijk. Dus er staat een scooterfile, omdat er op de doorgaande weg een bulldozer de rotsen af aan het hakken is en niemand weet hoe lang dit gaat duren. We keren maar om en zoeken een andere weg. Die is een stuk langer, dus we hebben benzine nodig en die wordt onderweg verkocht in anderhalve literflessen Cola. Handig!

Baai Cat Ba

In Cat Ba leren we al snel een paar mensen kennen, want het is maar een klein dorp, dus je komt iedereen 10x tegen op een dag. Bovendien zitten er veel klimmers en die zijn nogal herkenbaar.  Nadat we 's avonds lekker hebben gegeten bij een vrouwtje dat op een gasstelletje op straat voor ons smakelijke pompoensoep, fried noodles, rijst, spinazie met knoflook en bia hoi (het lokaal gebrouwen bier) op tafel wist te toveren, schuiven we aan tafel bij Alex, Helen en Joe (allemaal uit de UK). Alex is al een paar weken aan het klimmen in Cat Ba en Helen en Joe zijn per fiets door Europa en Azie getrokken en zitten vol met goede verhalen.

Alex aan het zekeren

Wegens goed weer, lassen we de volgende dag een stranddag in (gewoon, omdat het kan) en de daaropvolgende dag is het tijd om de rotsen te gaan testen. We mogen de klimspullen van Joe en Helen lenen en we rijden met een scootertje naar de Butterfly Valley. Hier hangt Alex al aan de wand; hij is behoorlijk goed. Wij stappen in een 6a en klimmen een stuk of 5 routes. Joep doet al het voorklimwerk en Angelique klimt alleen na. Brr, het is nogal wennen om weer te klimmen na zo'n lange tijd, maar het gaat nog best redelijk.

Uiteten met de Cat Ba club

's Avonds gaan we met een hele groep eten, wat als voordeel heeft dat de tafel vol gerechten staat en er vanalles geprobeerd kan worden. Vooral de verse vis is erg goed. Daarna duiken we met z'n allen nog een barretje in voor een rondje Gangnam Style en zo en het wordt weer een gezellige avond.

Like a local in Hanoi

's Morgens moeten we er weer vroeg uit, want we nemen de ferry terug naar Hai Phong. Daar aangekomen springen we meteen een bus in naar Hanoi. Zoals altijd zitten er weer een paar Vietnamezen over te geven in de bus. Op de een of andere manier schijnen ze het verkeer niet aan te kunnen als ze niet zelf aan het stuur van hun scooter zitten...

Merry Christmas and
a Happy New Year!

In Hanoi hakken we de knoop door en besluiten terug te vliegen naar Australie. Het ticket is spotgoedkoop, we zijn een beetje reismoe, we willen nog niet naar huis (brrr, winter) en ons Australische Working Holiday visum is nog een paar maanden geldig. 1 + 1 = 2. We gaan ons budget bijspekken en werken in Australie nu het nog kan!
En zo komt het dat we in Hanoi diezelfde avond nog Kerstavond vieren, 1 Kerstdag doorbrengen in Singapore (waar Angelique never, ever meer Chinese Prickly Ash Powder eet!!) en op 2e Kerstdag in een bijna leeg vliegtuig weer landen in Perth!

Foto's Vietnam
Foto's Singapore

Weerzien in Hanoi en spelen met poi

Hanoi streetlife

Daar zijn we dan toch weer samen in Hanoi op de luchthaven! Het is geweldig om elkaar weer te zien na drie weken. We hebben een fijn hotelletje geboekt in het centrum en doen het rustig aan. 's Avonds drinken we op straat een biertje en kijken naar het Vietnamese leven om ons heen. 

Zo bestel je frietjes

De volgende morgen klimmen we met onze backpacks achterop de scooters van onze nieuwe Couchsurf hosts Ben en Amanda. Ze hebben een fijn huis bij het West Lake in een rustige wijk van Hanoi. We strijken neer bij een restaurant aan het meer voor een lange, ontspannen lunch en horen meer over hun bezigheden. Bijna alle Westerlingen hier zijn expats en geven Engelse les in Hanoi. 's Avonds gaan we op stap bij een lokale bar waar wederom veel expats te vinden zijn en het is erg gezellig, dus het wordt een latertje. 

Santa Ben

Nadat iedereen de volgende dag is bijgekomen van de vorige avond met een geweldig Engels ontbijtje dat door Ben geserveerd wordt, kunnen we er weer tegenaan.

Met poi spelen in het park

We besteden de rest van de dag in de Botanical Gardens van Hanoi, waar we circusje spelen. Best lachen, want Amanda en haar vriendinnen hebben aardig wat circus 'speelgoed' zoals hoelahoep en poi en kunnen er leuke trucjes mee. Vooral Angelique blijkt poi-talent te hebben. Verder zien we in het park een tiental poserende trouwstelletjes. Erg origineel, deze lokatie...
's Avonds is het weer tijd voor bier (we krijgen het idee dat expats hier niets anders doen dan drinken en blowen) en zo'n 20 expats hebben zich verzameld bij een terrasje om het weekend af te sluiten. Leuk om de verhalen te horen van iedereen, maar het hoogtepunt is toch Ben, die als Kerstman verkleed de show steelt en gratis drinken van de Vietnamesen krijgt in ruil voor een foto! 'Ho, Ho, Ho Chi Minh!' Knettergek, die kerel. Geweldig.

Bloemen verkopen op een fiets

De volgende morgen rijden we op de scooter van Cindy de stad in. Helaas redden we het tankstation net niet en moeten we een paar kilometer lopen door het drukke verkeer. We besluiten eerst te gaan ontbijten en gaan ergens zitten. Meteen krijgen we twee pullen bier voor onze neus gezet! Oeps, verkeerde tent uitgekozen, we zitten blijkbaar bij een biercafe. Ach, we zijn niet vervelend, dus drinken het maar op (hetzelfde als twee boterhammen, toch?). Daarna kan onze sightseeing beginnen en we tuffen de hele stad door langs alle bezienswaardigheden. Toch fijn dat we het scootertje mogen lenen! 's Avonds kijken we een filmpje met de huisgenoten en nemen weer afscheid.

Hai Phong straatbeeld

In de stromende regen duiken we de volgende dag een taxi in en op het busstation worden we meteen de juiste bus ingebonjourd; op naar Hai Phong. Hier worden we door de Anh (strak in het pak, want hij is de directeur van de lokale Tourism Department) opgehaald en in zijn dikke wagen naar een hotel gebracht. Anh is ook een Couchsurfer en neemt ons uit voor koffie en lunch en 's avonds eten we hotpot met hem en twee Philipinos die Engelse les geven in Hai Phong. En bij hotpot hoort ook bier en rijstwijn...Oef!

Bia Hoi, lokaal bier op straat

Dat wordt dus weer uitslapen de volgende dag en om 12u ontmoeten we de vriendelijke Chau, ook een Couchsurfster. We lunchen samen en daarna laat ze ons de stad zien. De Vietnamezen houden van hun koffie, dus 's middags zitten we weer met Anh aan een sterke bak Vietnamese ice koffie. Ja, we hebben het er maar druk mee. 's Avonds gaan we alleen uiteten en denken na over het after-Vietnam reisplan... Het leven van een reiziger zit vol mogelijkheden, maar ook vol met keuzes die gemaakt moeten worden!